ตามหัวเรื่องเลยค่ะ คือเขาคนนี้ความสัมพันธ์ไม่ได้เริ่มจากการเป็นเพื่อนกันตั้งแต่แรกค่ะ เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนเรา เราเคยเจอตัวจริงเขาแค่ครั้งเดียวก่อนที่จะรู้จักกัน อยู่มาวันนึงเขาแอดและทักigมา วันต่อและต่อๆมาเขาก็ทักมาอีก จนเราเริ่มแน่ใจว่าทักมาจีบแน่ๆสรุปเลยก็คือเพื่อนเราไปแนะนำเราให้เขารู้จักค่ะ ตั้งแต่นั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เราอยู่มอเดียวกัน กลับบ้านด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน โทรคุยกัน เขาบอกรัก บอกคิดถึง เป็นแบบนี้มาตลอด1เดือน ในระหว่าง1เดือนนั้นมันก็คือการศึกษากันและกันใช่มั้ยล่ะคะ เราคิดว่าเขาเป็นคนใช้คำพูดไม่ถูกเท่าไหร่ เช่น เรามีแพลนที่จะลดหุ่นค่ะ เขาก็รู้ มีครั้งนึงโทรคุยกัน เขาก็พูดว่า”เทอจะลดนน.ไปอ่อยใคร” น้ำเสียงแบบพูดเล่นๆแซวๆค่ะ สำหรับเรา เราไม่ค่อยโอเคกับคำที่เขาใช้พูดเท่าไหร่ รู้ว่าเขาไม่ได้คิดร้าย แต่เราก็รู้สึกว่ามันไม่ควรออกมาจากปากเขาจริงๆค่ะ เราก็บอกเขาตรงๆเลยว่าใช้คำพูดไม่ถูกนะ เราไม่โอเค ระวังคำพูดหน่อย เขาก็ขอโทษ แล้วก็บอกว่าแค่พูดแซวเล่นๆ ค่ะ ก็เคลียกัน แล้วก็มีอีก2-3เรื่องที่ใช้คำพูดผิด เราก็มีงอนค่ะ แต่สุดท้ายก็เคลียกัน แล้วก็มีอีกเรื่อง เขาเล่นเกมกับเพื่อนเหมือนแบบเป็นกิจอยู่แล้วค่ะ มีครั้งนึงโทรคุยกันเขาเล่นเกม เราก็เลยบอกเดี๋ยวเราวางให้ เขาบอกไม่เปนไรคุยได้ เราก็โอเคไม่วาง คุยก็คุยได้อยู่ค่ะแต่เสียงในดิสของเพื่อนเขามันเข้ามาในสาย มันเสียงดังค่ะ เราไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ครั้งต่อมาเขาก็เล่นเกม แต่เราขอวางค่ะ ทีแรกเขาก็ยื้อๆไม่อยากให้วาง หลังๆเขาบอก”จะวางก็วาง” เสียงไม่โอเคแล้วค่ะ เราก็ไม่วางค่ะ แต่พูดงี้ใส่ก็งอนตามระเบียบค่ะ เขาก็ง้อแล้วเคลียกัน พอมาเมื่อวานเที่ยง เขาบอกอยากอยู่คนเดียวสักพัก เขาเหนื่อย
ทีแรกเราก็ไม่ยอม บอกเขาให้มาเจอกันหน่อยสิ้เทอเปนไร แต่เห็นว่าเขาจริงจังเราก็โอเคๆๆ ได้ถอยให้ค่ะ เรากระวนกระวายมาก แต่ทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ มาตอนมืดๆหน่อยเขาก็บอกทักบอกว่า อยากขอกลับไปเป็นเพื่อน เพราะเขาเหนื่อยที่ต้องระวังเรื่องคำพูดกับเรา เขาบอกว่าไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เขาอึดอัด เพื่อนเขาก็บอกว่าเขาเปลี่ยนไป เขาบอกอยากอยู่กับเพื่อน เขาขอพักหน่อยค่ะ เรารู้สึกผิดหวังจริงๆ มาพูดถึงความรู้สึกเราตอนแรกเราไม่เปิดใจเลย เราคิดด้วยซ้ำว่าเราจะเป็นคนบอกพอเอง เขาใส่ความรู้สึกให้เราเต็มมากค่ะ ตอนนั้นเรายังไม่พร้อมรับมันทั้งหมดค่ะ มันเยอะมากจริงๆ แต่พอคุยไปอยู่ด้วยกันไปก็รู้สึกว่าเรามีความสุข ถึงจะเข้าใจผิดกันบ้างแต่มันก็คือการเรียนรู้กันและกัน ทั้งข้อเสียและข้อดีของแต่ละฝ่าย เรารับข้อเสียเขาได้ค่ะ มันปรับได้ แต่เหมือนเขารับข้อเสียเราไม่ได้ยังไงไม่รู้ค่ะ แต่ตอนนี้เราพูดได้เต็มปากเลยว่าเราพร้อมมาก พร้อมรับทุกอย่าง พร้อมจะเจอปัญหาและผ่านมันไปด้วยกันกับเขาค่ะ ดันโดนเขาบอกแบบนั้นก่อนแหะๆ ตอนนี้เราอยู่ในการตัดสินใจค่ะคือ1) เราจะรอค่ะ ให้ลิมิตเขาพักครึ่งเดือนเลยค่ะ เอาให้เต็มอิ่มไปเลย ถ้านานกว่านี้เราไม่รอเขาแล้วค่ะ 2)เราไม่รอเขาเลยตั้งแต่ตอนนี้ค่ะ หรือมีทางเลือกอื่นก็แนะนำมาได้ค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ😻
คนคุยขอกลับไปเป็นเพื่อนก่อน?
ทีแรกเราก็ไม่ยอม บอกเขาให้มาเจอกันหน่อยสิ้เทอเปนไร แต่เห็นว่าเขาจริงจังเราก็โอเคๆๆ ได้ถอยให้ค่ะ เรากระวนกระวายมาก แต่ทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ มาตอนมืดๆหน่อยเขาก็บอกทักบอกว่า อยากขอกลับไปเป็นเพื่อน เพราะเขาเหนื่อยที่ต้องระวังเรื่องคำพูดกับเรา เขาบอกว่าไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เขาอึดอัด เพื่อนเขาก็บอกว่าเขาเปลี่ยนไป เขาบอกอยากอยู่กับเพื่อน เขาขอพักหน่อยค่ะ เรารู้สึกผิดหวังจริงๆ มาพูดถึงความรู้สึกเราตอนแรกเราไม่เปิดใจเลย เราคิดด้วยซ้ำว่าเราจะเป็นคนบอกพอเอง เขาใส่ความรู้สึกให้เราเต็มมากค่ะ ตอนนั้นเรายังไม่พร้อมรับมันทั้งหมดค่ะ มันเยอะมากจริงๆ แต่พอคุยไปอยู่ด้วยกันไปก็รู้สึกว่าเรามีความสุข ถึงจะเข้าใจผิดกันบ้างแต่มันก็คือการเรียนรู้กันและกัน ทั้งข้อเสียและข้อดีของแต่ละฝ่าย เรารับข้อเสียเขาได้ค่ะ มันปรับได้ แต่เหมือนเขารับข้อเสียเราไม่ได้ยังไงไม่รู้ค่ะ แต่ตอนนี้เราพูดได้เต็มปากเลยว่าเราพร้อมมาก พร้อมรับทุกอย่าง พร้อมจะเจอปัญหาและผ่านมันไปด้วยกันกับเขาค่ะ ดันโดนเขาบอกแบบนั้นก่อนแหะๆ ตอนนี้เราอยู่ในการตัดสินใจค่ะคือ1) เราจะรอค่ะ ให้ลิมิตเขาพักครึ่งเดือนเลยค่ะ เอาให้เต็มอิ่มไปเลย ถ้านานกว่านี้เราไม่รอเขาแล้วค่ะ 2)เราไม่รอเขาเลยตั้งแต่ตอนนี้ค่ะ หรือมีทางเลือกอื่นก็แนะนำมาได้ค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ😻